LUT 08 2014 134 km - 2 KOLARZY 6°C

Lubsza - Kościół pw. św. Jakuba     MAPA

Lubsza była narażona na najazdy Tatarów przybyłych handlowym szlakiem krakowsko-wrocławskim w wyniku, których została zniszczona. Pożar kościółka nastąpił w trakcie wojny pomiędzy Władysławem Jagiełłą a Władysławem Opolczykiem w latach 1391-1396 lub też po 1425 roku, w czasie wojen husyckich na Górnym Śląsku.
Do kościoła, po wyburzeniu zbudowanej w 1829 r. kaplicy św. Antoniego, w 1930 r. dobudowano neogotycki kościół o neobarokowym wystroju wnętrza. Z tradycji ludowej wynika, że lubszecka świątynia miała być wybudowana tam gdzie dziś na Ślęskowym znajduje się kapliczka św. Krzyża.

JASNA GÓRA SZOPKA 2013

Jasnogórska szopka zajmuje ok. 2,5 tys. m2 powierzchni ogrodu jasnogórskiego, wzdłuż Bastionu południowo-wschodniego (z pomnikiem o. Kordeckiego), w kierunku bram wejściowych na Jasną Górę. Do szopki wchodzi się bramą graniczącą z wałami jasnogórskimi, obok pomnika kard. Stefana Wyszyńskiego.

„Rok rocznie każda szopka jest inna – zaznacza o. Kraszewski – Wprawdzie głównym elementem każdej szopki jest Święta Rodzina, ale rzeczy dopełniające wystrój szopki zmieniają się”.

W tym roku oprócz Świętej Rodziny, w centralnej części szopki zobaczymy twarze świętych i błogosławionych. Ich wizerunki, ustawione na stelażach, jak drogowskazy mają nam przypominać o tym, że każdy z nas może dojść do świętości. Wśród nich odnajdujemy m.in.: św. Maksymiliana Kolbe, św. Brata Alberta, św. o. Pio, św. Jana Bosko, św. Faustynę, św. Matkę Teresę z Kalkuty, św. Jadwigę, św. Teresę od Dzieciątka Jezus, bł. Jana Pawła II, bł. Karolinę Kózkównę, obok napis - „Uwielbiajmy Boga, którego chwała w świętych jaśnieje”.

Szopka na Jasnej Górze należy do szopek „żywych”. W plenerowej scenerii swoje zagrody mają tradycyjnie: oślica Amelka, a także kozy, kucyki, kaczki, kury, pawie, gołębie. Nowością są kangury oraz papużki. Większość zwierząt jest wypożyczana na czas otwarcia szopki

Boronów           MAPA

Boronów– wieś w powiecie lublinieckim w województwie śląskim, siedziba gminy Boronów. W latach 1975-1998 położona była w województwie częstochowskim. Liczy 2792 mieszkańców.
Nazwa wsi wywodzi się, zależnie od propozycji różnych autorów, od brony, czego świadectwem jest herb miejscowości, od borów lub też od nazwisk Boroń – dawniej częściej spotykanego na terenie miejscowości albo Boronowski, jak nazywał się jeden z właścicieli miejscowości. W kronikach (urbarzach i kronikach parafialnych) często nazwa miejscowości pisana jest w odmienny sposób: Borunow, Boronow, Bornów. Nazwa Bornów nadal jest popularna wśród mieszkańców.